ایران پیش از راه‌یابی آریایی  ها
پیش از آریاییان شهرنشینی(تمدن)‌‌های تپورها در تبرستان (مازندران) ، شهرنشینی ایلام (در اپاختر(شمال) خوزستان)، شهرنشینی جیرفت (در  کرمان)، شهرنشینی مردمان تپه سیلک (در کاشان)، شهرنشینی اورارتو (در آذربایجان)،  تپه گیان (در نهاوند) و شهرنشینی کاسی‌ها (در کرمانشاه و لرستان) و شهر سوخته (در  سیستان)  در سرزمین ایران بودند.
ایلامیان یا عیلامی ‌ها از هزاره  چهارم پ. م. تا هزاره نخست پ. م. ، بر بخش بزرگی از سرزمین‌های جنوب باختری پشتهٔ  ایران فرمانروایی کردند. به‌ فرمان‌روایی رسیدن ایلامیان و نیرو یافتن خاندان  ایلامی پادشاهی اوان در اپاختر دشت خوزستان با ارزش  ترین رویداد  رامیاری(سیاسی) ایران در هزاره سوم پ. م. است. تا پیش از راه‌یابی مادها و پارسها،  کهن نگاری سرزمین ایران سرشار از پیشامدهای شهرگرایی های کهن بالا می  باشد. دیدگاهی که امروز بیش از هر دیدگاه دیگری در میان آگاهان پذیرفته است  اینست که دودمان‌هایی که خود را آریایی (آریایی در زبان ایشان به چَم پاک نژاد یا  پاک‌زاد بود) می‌خوانندند در پایان هزارهٔ دوم پیش از زایش (در این روزمهان دوگانگی  بسیار است) به پهنه ایران سرازیر شدند و از دید دسته ای‌ دیگر از کهن نگاران و  پژوهنده گان آریایی ها از ابتدا در پهنه ایران می زیسته اند. از بررسی استوره‌ها و  زبان ایشان برمی‌آید که ایشان خویشاوندی نزدیک با هندیان داشتند و گویا پیش از آمدن  آنان به ایران و کوچ دستهٔ دیگر به هند با هم می‌زیستند. به هر روی آنچه آشکار است  اینست که هر دو دسته خود را آریایی می‌خواندند.

این نوشتار از سوی اهورا (Ahouraa.ir) پخش شده، مهر ورزیده و بن مایه را یاد آوری کنید!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: